Eindejaarsgroet
Door Johan Klerks
We leven in bijzondere tijden die soms best ingewikkeld zijn om er écht van te genieten.
Hebben we naar alle waarschijnlijkheid, wie zal het zeggen, corona een beetje achter de rug leven we nu opnieuw in onzekerheden. We hebben te maken met de oorlog in Oekraïne met vergaande gevolgen voor het land zelf en de rest van de wereld. Met een energiecrisis, woningnood, stikstof problemen, vluchtelingen opvang, inflatie en misschien nog wel een paar zaken staat de wereld behoorlijk in brand, en blussen lukt nog niet echt.
Ook leden, ouders en verzorgers van onze club kunnen hier in meer of mindere maten mee te maken hebben of krijgen. Daarom is het bestuur ervan overtuigd dat een beetje ontspanning door het beoefenen van (onze) sport essentieel is om het leven af en toe een beetje kleur te geven, en de zorgen even te parkeren.
Met Bourgondië gaat het gelukkig goed. Als bestuur kennen we in dit jubileumsjaar geen grote zorgen. Het ledenaantal is stabiel ruim boven de honderd en we zijn financieel gezond. Als vereniging hebben we een bescheiden bijdrage kunnen leveren in de opvang van de vluchtelingen, een kleine moeite waardoor medemensen in nood tijdelijk een ‘thuis’ vonden in Wijk bij Duurstede. Daarnaast werden we in een nieuw wedstrijdshirt gestoken door onze nieuwe hoofdsponsor i-share, konden we weer genieten van onze beachvolleybalvelden in een heerlijke zomer én gingen we met ruim 50 leden naar het WK Volleybal voor dames in het Gelredome.
Verder is er een nieuwe gebruikersovereenkomst met SWS getekend, zijn de nieuwe statuten bij de notaris gepasseerd, is onze nieuwe ledenadministratie naar de cloud gebracht en hebben negen trainers de opleiding VT2 gevolgd. Allemaal zaken die er toe bijdragen dat we als vereniging klaar zijn voor de toekomst.
We staan nu aan de vooravond van 2023, een mooi moment om alle leden, ouders, verzorgers en vrijwilligers te bedanken voor hun bijdrage afgelopen jaar. Laten we in 2023 goed voor elkaar blijven zorgen binnen én buiten onze vereniging. En vooral blijven genieten van het spelletje wat we spelen!
Het bestuur wenst iedereen een gezond, warm, liefdevol en sportief 2023.
Esther, Patrick, Wim, Férenc en Johan.
Kampioenswedstrijd meiden B met court crew support
Ingezonden door Paul Klaassen
Bourgondië Pubquiz
Namens Jildou de Boer, Anfred Beishuizen en Férenc Hutjens
Net als voorgaande jaren organiseert de activiteitencommissie rond de jaarwisseling weer de enige échte Bourgondië Pubquiz!! Ditmaal niet vanachter een scherm maar ‘live’ in de kantine op Sportpark Mariënhoeve, en wel op zaterdag 7 januari a.s.
Onze quizmaster Anfred Beishuizen zal je onderwerpen aan een aantal vragenrondes die je meenemen terug in de tijd….we gaan namelijk “Back to school“. Iedereen mag meedoen dus bijvoorbeeld ook ouders en broertjes/zusjes van leden, een team mag bestaan uit max. 4 leden. Dus verzamel gezellige (en slimme?) teamleden, bedenk een leuke teamnaam én geef je snel op! Aanmelden kan door teamnaam en teamleden op te geven door een mail te sturen naar: activiteiten@bourgondie.net.
Deelname is gratis en de bar is open voor en na de quiz tot ongeveer 23.00 uur. Daarover gesproken; we zijn nog op zoek naar mensen die willen helpen achter de bar en met opbouwen/opruimen. Wil je helpen? Mail dit dan ook even naar activiteiten@bourgondie.net. Voor vragen kun je terecht bij de leden van de activiteitencommissie: Jildou de Boer (Dames 1) en Férenc Hutjens (Heren 2). We hopen velen van jullie te zien op zaterdag 7 januari om 20.00 uur!
Uit den Ouden Doosch – “3e Divisie”
Door gastredacteur Paul Klerks
Er was eens….heel lang geleden een landelijke 3e divisie (nu is die regionaal gebonden), dus uit de promotieklas ga je na een kampioenschap landelijk volleyballen. Met hele verre reizen. Nee hoor, dat laatste valt wel mee.
Het is mei 1980. Als donderslag bij heldere hemel valt er een brief op het bureau van de wedstrijdsecretaris. Van de NeVoBo. Of het 1e herenteam gebruik wil maken van een opengevallen plek in de 3e divisie. 3e DIVISIE!!!!
Nog nooit heeft Bourgondië zo hoog gespeeld. En achteraf blijkt deze periode ook de enige te worden in de lange historie van de Wijkse vereniging. Met veel bombarie wordt er een trainer binnen gehaald die het gehele trainersbudget opslokt. Dat heeft als gevolg dat de spelers zelf alle andere teams van de vereniging moeten gaan trainen. Zo niet, geen trainer. Maar het is een hele goede trainer (wijlen Bert Gerritsen uit Veenendaal) dus iedereen gaat akkoord.
Met een gedegen voorbereiding wordt het nieuwe niveau aangevallen. De eerste wedstrijd is een thuiswedstrijd tegen Olympia uit Soest (later opgegaan in SoVoCo). De Vikinghal is afgeladen vol. Er kan niemand meer bij (ongeveer 200 toeschouwers). Bij het inslaan (het inslaan is dan nog apart van elkaar) trekken de gezichten van de spelers van Bourgondië langzaam maar zeker wit weg. Het toilet maakt overuren. Je ziet ze denken; “Moeten we hiertegen?”. Wat een geweld. De ene bal nog harder tegen de grond dan de ander.
Daarna Bourgondië. Een stuk minder indrukwekkend. Olympia ss zeker niet onder de indruk. Die denken waarschijnlijk dat ze weer snel thuis zijn. Uitslag 3-1 voor Bourgondië. Geleerde les: Met inslaan win je geen wedstrijden.
Drie jaar duurt het avontuur. Het eerste jaar wordt op het nippertje handhaving afgedwongen. Het tweede jaar komen er een paar versterkingen en draait het team zelfs even bovenin mee met een 2e plaats als hoogste. Na het carnaval stort het als een kaartenhuis in elkaar. In het 3e jaar is het op. Blessures en weer een veranderde samenstelling is niet genoeg om het verblijf nog langer te rekken. Aan een prachtige tijd komt een einde.
Is het daarmee gedaan met het landelijk spelen? Nee, zeker niet. In het seizoen 1992-1993 promoveert Dames 1 onder de bezielende leiding van trainer Rob Rombout uit Soesterberg naar de 3e divisie. Jaren voor getraind. Het jaar ervoor net niet de stap kunnen maken maar het seizoen daarna wel. Helaas is het van korte duur. In een zeer spannende jaargang komt Bourgondië net iets te kort om zich te handhaven en is het avontuur alweer ten einde.
In de rubriek High Five stellen we mensen binnen én buiten onze vereniging vijf vragen zodat we hen (iets) beter leren kennen. Deze keer ontmoeten we Marit Holleeder. Zij maakt als sinds 2018 deel uit van de Paravolley dames van TeamNL. Iets wat zij met veel plezier en groot enthousiasme doet. Maar daar wil ze het niet bij laten, de Paralympische Spelen van Parijs 2024 en Los Angeles 2028 staan als een stip aan de horizon.
Stel jezelf even kort voor: ik ben Marit Holleeder. Ik ben 17 jaar oud en woon in wijk bij Duurstede. Ik zit nog op school, maar ga als het goed is volgend jaar studeren.
Wat is jou connectie met volleybal en Bourgondië? Ik heb volleybal altijd een leuke sport gevonden. Mijn zus, Renske, speelt bij Bourgondië in dames 1. En mijn moeder is vaak achter de bar te vinden. Alleen heb ik een spierziekte, hierdoor kan ik niet zo goed rennen en niet springen. Hierdoor ben ik gaan zitvolleyballen wat ik stiekem eigenlijk leuker vind 🙂 Ik ben zelf dus vaak bij Bourgondië te vinden om mijn zus aan te moedigen, en een lekker patatje van mama te eten.
Neem ons mee naar onvergetelijk moment uit je volleybal carrière: ik denk dat mijn leukste moment in mijn ‘carrière’ het EK is geweest. Dit is eigenlijk het eerste échte grote officiële toernooi dat ik heb gehad, en het was echt heel vet. Ondanks dat we jammer genoeg niet zoveel hebben gewonnen, was het alsnog heel vet!
Favoriete film, muziek en gerecht? Oeh…mijn favoriete film vind ik wel lastig, ik ben in deze periode erg fan van kerst films, welke maakt mij eigenlijk niet heel veel uit. Gewoon lekker een beetje cheesy. Qua muziek luister ik graag naar popmuziek eigenlijk, Harry Styles is mijn grote favoriet. Oeh…gerecht vind ik ook een lastige vraag, ik ben niet zo’n hele moeilijke eter. Maar een gerecht dat ik altijd kies bij een restaurant is eigenlijk wel carpaccio.
Wat is je levensmotto? Ja, een levensmotto heb ik niet echt eigenlijk. Ik doe gewoon mijn ding en zie wel waar ik uit kom…
Namens redactie: Dankjewel voor deze High Five Marit! Wat gaaf dat deze tak van onze mooie sport je zoveel brengt en hopelijk nog gaat brengen. Daarover gesproken: het Nederlands Dames Zitvolleybalteam is een jong en ambitieus team dat hard met elkaar traint om als team te groeien. Alles vóór dat ene grote droomdoel: deelname aan de Paralympische Spelen in 2024!
Helaas is er nu nog onvoldoende financiële ondersteuning om dit te realiseren. Hoe kan een topsportteam aansluiten bij de wereldtop als er niet genoeg financiële middelen zijn? Het antwoord; NIET! Juist daarom zoeken zij hulp en hebben ze een crowdfunding opgezet om de benodigde 15.000 euro op te halen. Met deze financiële middelen die worden gedoneerd willen ze hun jaarprogramma optimaliseren en er alles aan doen om te blijven groeien als team. Dit om uiteindelijk met trots Nederland te vertegenwoordigen!
Help jij hen naar de wereldtop? Elke bijdrage, groot of klein, wordt zeer gewaardeerd. Middels deze link naar GoFundMe kun jij ook bijdragen aan dit mooie doel. Namens Marit en haar teamgenoten alvast bedankt!
Vanuit de activiteitencommissie zijn er plannen in ontwikkeling om met een sportief event later dit jaar de dames van Team NL te supporten. Wordt vervolgd.
Colofon
• Redactie en vormgeving: Férenc Hutjens
• Aan deze editie werkten mee: Paul Klerks, Paul Klaassen, Marit Holleeder, Anfred Beishuizen, Jildou de Boer
• Contact: sponsoring@bourgondie.net
• Editie: december 2022 (alle voorgaande edities zijn te vinden op onze website)
